"The world is a dangerous place, not because of those who do evil, but because of those who look on and do nothing".
Met deze quote geeft Hoolt de afschuwelijke Jodenvervolging in Nederland treffend gestalte.
'Een vrouw stuift de hoek om, haar mantel wappert om haar heen, de sjaal om haar hals achtervolgt haar als een fladderende kraai. Ze kijkt over haar schouder en stopt. Met haar vuist bonst ze op iedere deur in de straat, met haar andere arm klemt ze een bundel in een groene deken stevig tegen haar borst. "Help me alstublieft!" Een hoge overslaande stem. Niemand doet open.'
Dit is de kiem van het verhaal dat zich tegen de verschrikkingen van de Holocaust tijdens en na de Tweede Wereldoorlog afspeelt. De jonge vrouw die haar baby uiteindelijk in doodsangst in de armen van een vreemde vrouw drukt verandert hiermee niet alleen de loop van haar eigen leven, maar ook die van Antonia, die met een Joodse baby wordt opgezadeld. Hun leven, en ook dat van baby Tamar, wordt hierdoor nooit meer 'normaal'. Dit verhaal doet een flink moreel appèl op je, wat zou je zelf doen in een soortgelijke situatie?
Dat deze wanhoopsdaad vergaande gevolgen heeft voor de Hollandse Antonia en haar gezin is wel duidelijk. Razzia's en huiszoeking zijn aan de orde van de dag en haar gezin loopt direct gevaar door hun kleine onderduikertje. Hoolt heeft, zonder aangedikte drama of zwaar aangezette emotie, op bijzonder rake wijze de situatie van dit gezin, met alle betrokkenen eromheen, weergegeven in deze beeldende roman die gestoeld is op waargebeurde feiten.
Terwijl Europa letterlijk en figuurlijk in brand staat, probeert Antonia, met gevaar voor eigen leven, het kleine Joodse hummeltje geborgenheid te bieden. Dat hiervoor zware opofferingen tegenover staan is een bittere pil die ze moet slikken. Het doel heiligt de middelen, met alle gevolgen van dien.
Tamar drukt je met je neus op de gebeurde feiten en is door de fictie een effectieve manier om er een gezicht aan te geven. Dit is Hoolt op een zeer toegankelijke manier gelukt. Door het verhaal klein te houden en in te zoomen op Tamar en haar beschermers, heeft het een bijzonder kwetsbare impact op mij als lezer. Je moet wel van heel slechte huize komen en gevoelloos zijn om zo'n schepseltje kwaad aan te kunnen doen, zoals de Duitsers zonder blikken of blozen deden.
De vraag over wat goed of fout is en het motief daartoe wordt vanuit verschillende perspectieven belicht. Dit roept zowel geschoktheid en ontroering als walging en afschuw op. Aan welke kant zou jij hebben gestaan in een dergelijke situatie? Deze roman zet aan tot nadenken en laat beslist niet onberoerd. Zeer indringend en nog steeds alarmerend anno 2017.
OVER DE AUTEUR
Monique Hoolt (1965) woont sinds negen jaar in Le Marche. Op het Italiaanse platteland vond zij de rust om haar roman te schrijven. Dat haar eerste boek zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog komt voort uit haar fascinatie voor deze zwarte periode in de geschiedenis. Monique is verder werkzaam als freelancer, online communicatie en copywriting.
BOEKINFO
Tamar - Monique Hoolt
Uitgeverij Futuro
Genre: oorlogsroman
Uitgave: paperback, 217 pagina's
Verschenen in februari 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten