RECENSIE GONE DEEL 1 TM 3 / MICHAEL GRANT / UNIEBOEK | HET SPECTRUM

Lieve lezers,

Joelle de Lange heeft de serie Gone van Michael Grant gelezen en heeft voor mijn blog alvast de eerste drie van de zes delen gerecenseerd. Lees en geniet van haar recensie en laat gerust een reactie achter onder dit bericht.

Hartelijke groet,

Shyama in Boekenland

Recensie “Gone” (deel 1, 2 en 3)

Recensie door Joëlle de Lange

Let op! spoiler alert!

De Gone serie is misschien minder bekend dan bijvoorbeeld “De Hongerspelen” of “Harry Potter”, maar kan wat mij betreft de vergelijking met deze series weerstaan. Het gaat over de stad Perdido Beach, een doodgewone stad in Amerika. Tenminste, dat zou je zeggen. Want op een normale schooldag verdwijnt iedereen boven de vijftien in de stad. Er komt ook een muur om de stad heen, dus niemand kan er meer in of uit. Leuk, zou je denken. Geen school, geen saaie regels, geen zeurende ouders… maar er blijkt niks leuks aan te zijn, denk aan een gestoorde psychopaat, een leger pratende coyotes en hongersnood. Maar dat niet alleen, want iedereen die vijftien wordt, verdwijnt. Waarheen? Dat weet niemand.

Wat mij opviel aan deze serie is dat het erg vlot vanuit de derde persoon is geschreven. De verschillende personages zijn erg goed beschreven en als lezer krijg je een goed beeld van het karakter van hen; niet alleen van de helden in het verhaal, maar zelfs van de schurken (dat had ik heel erg met Howard, Caine en Diana). Ook zijn de personages erg goed uitgewerkt en de spanning stijgt zo erg dat je het boek gewoon niet meer wil wegleggen! Behalve spanning zit er natuurlijk ook veel liefde, verdriet en een vleugje humor in. Sommige personages vond ik wel een beetje irritant, maar dat veranderde gelukkig na een tijdje. Achteraf zie ik dit als een goede kwaliteit van de schrijver; sommige personages worden zo neergezet dat ik me aan het gedrag van ze kon irriteren.

De Gone serie bestaat uit zes delen en ik ben zoals het hoort in het eerste deel begonnen. Toen ik in de boekenwinkel de gehele serie zag dacht ik in eerste instantie: “wowwww hier moet ik wel even mijn best voor doen”. De gehele serie bestaat uit bijna 2500 pagina’s (verdeeld over 6 boeken). Ik had verwacht dat ik in het eerste deel een lange inleiding voor mijn kiezen zou krijgen en dat vanaf het tweede deel de spanning zou beginnen. Nou dat was dus niet zo, het eerste deel was erg spannend en het einde van dit deel is spectaculair en toen ik het uit had, begon ik meteen aan deel twee. Want ik moest gewoon weten hoe het verder ging.

In deel één ontmoeten we Sam (hoofdpersonage) en zijn vrienden (Astrid, Quinn, Edilio), vijanden (Caine, Drake, Diana) en kennissen (Jack, Albert, Brianna). Iedereen reageert anders op de FAKZ, wat erg leuk is om te lezen en de spanning blijft er voortdurend in.

In deel twee heerst er honger in Perdido Beach. Sam had zijn vijftienjarige verjaardag overleefd, maar bijna al het eten is op en daardoor gaan sommige kinderen zelfs hun eigen huisdier roosteren!

Ook leerde ik nieuwe personages kennen, die later in het boek een erg grote rol zouden gaan krijgen. De oude personages waren er gelukkig ook weer bij, maar sommige van hen waren wel heel erg veranderd, zoals Diana en later ook Caine, maar dat is niet zo heel erg. Er ontstaan grote problemen in Perdido Beach door de honger, met slechte gevolgen, en dat is net zoals in deel één spannend beschreven. Het einde was ook weer geweldig, onverwachts en ook wel ontroerend. Ik keek uit naar deel drie.

De eerste twee delen zijn wel de dikste delen (beiden zijn circa 500 pagina’s dik) de delen die daarna volgen zijn iets minder dik. De dikte van de eerste twee delen zou de lezers wellicht kunnen afschrikken. Maar nadat je aan het einde van twee delen bijna 1000 pagina’s hebt gelezen dacht ik “yes ik mag nog 4 boeken vol spanning lezen”.

Het derde deel begon gelijk interessant, omdat een kind tegen Sam vertelde dat hij Drake (de badguy van de serie) had gezien, terwijl hij (in deel 2) begraven zou liggen onder rotsblokken? Er was ook een dood gewaand meisje op een of andere manier weer teruggekomen. En Zil Sperry, een kleine pestkop, was een haatclub begonnen tegen de “freaks”; kinderen met speciale krachten, met gruwelijke gevolgen. Genoeg ingrediënten voor een spannend Gone boek! Er kwamen nog wat nieuwe personages bij, die meteen mijn hart stalen.

Joëlle de Lange

Het derde deel vond ik persoonlijk het meest spannende deel, na dit deel is er geen stoppen meer aan en wil je maar 1 ding……..deel 4/5/6 lezen en het liefst in 1 stuk door.


In een volgende blog recenseer ik deel 4, 5 en 6 van de Gone serie!