Hannah beschikt over een scherpzinnige en charmante schrijfstijl, waar een zweempje fijne humor doorheen parelt!
Ik denk dat er maar weinig mensen zullen zijn die nog nooit van Agatha Christie, The Queen of Crime, hebben gehoord. Ze schreef maar liefst 80 detectives, daarnaast nog ruim 200 korte verhalen, 19 toneelstukken en 6 romans, die ze schreef onder de naam Mary Westmacott. In Nederland zijn naar schatting bijna 20 miljoen boeken van Agatha Christie verkocht, en met ruim 3,2 miljard exemplaren is ze de bestverkopende auteur aller tijden.
Na het lezen van bovenstaande info moet je van goede
huize komen om een detective in de lijn van Christie te durven schrijven. Die
moed heeft Hannah (wat mij opvalt is dat haar naam een palindroom is) wel gehad met
als resultaat De Monogram Moorden.
In dit mysterieuze verhaal speelt de beroemde Belgische detective
Hercule Poirot, met de welbekende grote krulsnor, een nieuwe glansrijke rol in
Londen. Op donderdag 7 februari 1929 zit hij rustig in Pleasant's
Coffee House op zijn avondmaal te wachten, wanneer een jonge vrouw, Jennie,
overstuur de zaak binnenkomt. Ze vertrouwt hem toe dat iemand op het punt staat
haar te vermoorden. Diezelfde nacht wordt Poirot door Scotland Yard betrokken
bij een grote moordzaak in een chic Londens hotel, Bloxham.
Daar zijn drie mensen, twee vrouwen en een man, op
vrijwel identieke wijze vermoord. Sinister detail is dat ze allen een
manchetknoop met monogram in hun mond hebben! Poirot staat subiet voor een
groot raadsel.
Als drie moorden vrijwel identiek zijn, zijn de
kleinste afwijkende details van het grootste belang.
Hij stuurt zijn vriend Catchpool, werkzaam bij Scotland
Yard, op onderzoek uit in het dorpje Great Holling. Wat verwacht hij daar te vinden? Er wordt een tipje van de sluier gelicht, maar tegelijkertijd wordt het
raadsel van de moorden ingewikkelder. Ondertussen dreigt er in Londen een
vierde persoon slachtoffer te worden. De tijd dringt voor Poirot om alle puzzelstukjes te
verzamelen en passend te maken!
Sophie Hannah heeft met deze detective een ouderwets fijn
speurverhaal neergezet. De kalme manier van onderzoek door Poirot en de typische
knusse Engelse sfeer dragen voor mij enorm bij tot het leesgenot. Het verschaft
een paar uur heerlijk leesplezier die behoorlijk aan het denken zet. Bij dit detectivegenre geldt doorgaans dat je er van
houdt of niet. Het is geen hapklaar verhaal met een snelle jacht op
daders, maar zegeviert juist in de lome aanpak waarbij de lezer, in navolging
van Poirot's befaamde leus, de grijze celletjes moet laten werken!
Naar mijn mening is Hannah erin geslaagd in de
wereldberoemde en bijna niet te evenaren voetsporen van Christie te treden. Ze
heeft Poirot op geheel eigen wijze nieuw leven ingeblazen. Wel heeft ze hem
bijna alle eigenschappen toegekend die
Christie hem had gegeven. Zijn grote snor en corpulente lijf, zijn ijdelheid en
zijn genialiteit waarover hij allesbehalve bescheiden is!
Grappig detail is dat hij steevast in de derde persoon
over zichzelf spreekt. Typerend is zijn sterke Franse accent en het gebruik van Franse woorden, waardoor hij voor
een Fransman wordt aangezien. Zijn gevoel voor drama om tijdens een slotbijeenkomst
alle mogelijke verdachten te verzamelen is ook in dit verhaal in volle glorie aanwezig. En wederom kan Poirot het niet nalaten om, naast het oplossen van moorden, de liefde te laten zegevieren.
Ik heb dit boek mogen recenseren voor The House of Books, waarvoor dank!
Genre: Detective
Uitgever: The House of
Books
Oorspronkelijke
titel: The Monogram Murders
Uitgave: Paperback, 336 pagina's
ISBN: 9789048822058
ISBN: 9789048822058
Geen opmerkingen:
Een reactie posten