RECENSIE DE JURKENDIEF - NATALIE MEG EVANS / UITGEVERIJ DE FONTEIN

"Een mooi afgerond verhaal met een goede dosis intrigerende spanning in het speelveld van de Parijse haute couture"

                                           

In dit prachtige debuut van Natalie Meg Evans*, dat start met een spannende proloog in 1903 in de Elzas, lees je over het leven van Alix Gower, haar familie en vrienden én over de maatschappelijke gebeurtenissen ten tijde van het Interbellum**. 

Parijs 1937
De onverbloemde Jodenhaat en de dreiging van Hitler wordt steeds meer voelbaar in Europa. Temidden van al dat tumult probeert Alix, een eigengereide jonge vrouw die met haar oma (mémé) in een arme buurt in Parijs woont, het hoofd boven water te houden door hard te werken.

"... En Alix deed haar best om óók een koele Parisienne te worden, om te voorkomen dat ze iets zei of deed waarmee ze haar afkomst verried. Want ze wás geen echte Parisienne. Haar wortels lagen in Londen, waar ze tot haar achttiende had gewoond."

Wanneer ze haar boekje te buiten gaat bij de telefooncentrale waar ze werkt wordt ze op staande voet ontslagen. Ze treurt er niet om, maar de nood om geld te verdienen is nu groter dan ooit. Ze droomt van een carrière in de mode, met als grote voorbeelden Coco Chanel en Elsa Schiaparelli. Via haar goede vriend Paul komt ze in contact met een kennis van hem die haar aan een baan helpt bij het Franse modehuis Javier. Onderdeel van hun plan is dat Javier's complete voorjaarscollectie moet zien te kopiëren voor de buitenlandse markt.

Deze broodroof blijft niet onopgemerkt en Alix moet zich zien te redden uit de hachelijke situatie, terwijl in de tussentijd haar aandacht ook uitgaat naar haar oma die een groot geheim deelt met Jean-Yves, de Comte de Charembourg. 

" ... Zolang ik me kan herinneren hebt u een rol in mijn leven gespeeld, monsieur. U was er altijd, meestal op de achtergrond. Waarom? dat is iets wat ik me voortdurend afvraag. En dan kom ik telkens weer terug bij mijn opa. Bij dat beeld dat ik van hem heb. ..."

Alix kan, als wees, al haar hele leven rekenen op steun van hem. Hij kende Mathilde, de moeder van Alix, al van jongs af aan. Door hun grote klasseverschil vraagt ze zich af waarop zijn loyaliteit naar haar en haar oma is gebaseerd. Welk geheim verbindt hen met elkaar?

De knappe Engelse journalist Verrian Haviland duikt in haar 'verborgen' familieverleden en brengt een flinke opschudding teweeg. Zal Alix na haar tegenslagen in staat zijn te herrijzen en haar grote droom in de mode gestalte te geven? Lees het in De Jurkendief.

Ik heb uren genoten van dit heerlijke verhaal dat alles om je heen doet vergeten door de sfeer, de beschrijvingen over Parijs en de mooie stoffen, het plot en de ontwikkelingen en niet in het minst de intriges die je in de greep houden tot de laatste bladzijde van dit lijvige boek. De 527 bladzijden zijn in een mum van tijd uitgelezen, jammer dat het boek niet dikker is. Jane Austen zei eens: 'If a book is well written, I always find it too short'. Nou, deze uitspraak gaat hier helemaal op.

Volgens mij voorvoelde Evans deze reactie al bij haar lezers, want achterin het boek krijg je een fijne toegift, waarin ze uitgebreid over De Jurkendief verteld, een kijkje in het plakboek van Alix geeft, twee heerlijke recepten voor Franse uiensoep en toast met gruyère uiteenzet èn Alix' 'buitengewoon onbetrouwbare' kaart van Parijs laat zien.

Natalie Meg Evans heeft een geweldige vertelstijl, bij de eerste zin word je ondergedompeld in het verhaal dat meer bevat dan alleen mode en romantiek. De auteur heeft heel vernuftig maatschappelijke gebeurtenissen een plek gegeven die passen in het tijdsbeeld. 

Evans geeft blijk van goede research qua mode en geschiedenis. Ik vind het een mooi afgerond verhaal met een goede dosis intrigerende spanning in het speelveld van de Parijse haute couture. Boven alles zorgt de magie van Parijs voor een meerwaarde bij de sfeerbeleving.

Evans heeft de stad van Licht en Liefde niet alleen in haar grandeur weergegeven, maar zeker ook het accent gelegd op de minder mooie kanten ervan, waar ze de armoede en criminaliteit duidelijk belicht. 

In het persbericht staat dat De Jurkendief zowel fans van Santa Montefiore als van Downtown Abbey zal aanspreken. Dit geldt ook voor mij, ik ben fan van beide en wat mij betreft mag De Jurkendief verfilmd worden. Het verhaal leent zich er uitstekend voor!

* Natalie Meg Evans verruilde de kunstacademie voor een theatercarrière in Londen. Na vijf jaar acteren en scenarioschrijven werkte ze een tijd in de pr. Nu is ze fulltime schrijver en werkt vanuit het Engelse Suffolk, waar ze met haar man, honden en paarden woont. 

** Interbellum: de periode tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog

DE JURKENDIEF - NATALIE MEG EVANS

Oorspronkelijke titel: The Dress Thief

Uitgeverij De Fontein

Uitgave Paperback, 527 pagina's