donderdag 10 april 2014

Recensie Havana - Jeroen Guliker



Genre:  Literaire thriller
Credo Uitgevers
ISBN: 9789081761314
Uitgave: Paperback 302 blz.





AUTEUR
Jeroen Guliker (Haarlem, 1966) schreef de romans Zeven Vrouwen Later (2008) en Harde Noten (2009). Zijn eerste thriller Verborgen Vrucht kreeg lovende kritieken en werd genomineerd voor de Crimezone Award 2012. Havana is zijn tweede boek in het thrillergenre.

"Dit boek heb ik gewonnen bij de groep ThrillerLovers op Facebook."

In de proloog word ik meteen al op scherp gezet qua verwachtingen.
Er doet zich iets zeer lugubers voor, waardoor ik als lezer meteen alert ben.

En dan ontvouwt het verhaal zich.
Hannah keert na het overlijden van haar moeder weer terug naar haar geboorteplaats Duinwijck.
Ze is er al jaren niet meer geweest, gekweld door traumatische gebeurtenissen uit haar jeugd.
Doordat ze haar ouderlijk huis wil verkopen, wordt ze weer geconfronteerd met haar streng gereformeerde oude buurtgenoten en de kerk.

Haar werk als kunstenares en haar drang naar status en macht brengen haar in zakelijk contact met de machtige Simon Salomons, ook wel de Zwarte Octopus genaamd, voor wie ze reeds gewaarschuwd is: "Als hij eenmaal vastheeft, laat hij nooit meer los en zal hij je met huid en haar verslinden"!
Gedreven door haar sterke voorliefde voor opwindende SM-sex verleidt ze Simon, die zo zijn eigen redenen heeft om daaraan toe te geven! Hij helpt haar aan faam in de kunstwereld in Amerika en wederom komt Hannah met haar verleden in aanraking, het achtervolgt haar overal.

Door haar schilderijen geeft ze, onbewust en onbedoeld, steeds meer van haar gecompliceerde persoontje weer en gaandeweg ontrafelen ze de "echte" Hannah en al haar angsten waarmee ze worstelt. Laag voor laag wordt afgepeld om uiteindelijk tot de kern te komen, tot wat er is gebeurt rondom haar en welke verstrekkende gevolgen dit heeft. Tegelijkertijd vindt zich in het verhaal een gruwelijkheid plaats die uiteindelijk alles doet wankelen en in een ander daglicht stelt. Op een buitengewoon spannende manier is er een totaal onverwacht samensmeltend eind. 

Door de sinistere bijnaam "Zwarte Octopus" had ik meer spanning verwacht omtrent het personage Simon. Ik vind hem te sympathiek overkomen. Hij had, gezien zijn bijnaam, harder en gecompliceerder mogen zijn.

Het is heel uniek dat Jeroen Guliker de schilderijen als metafoor heeft gekozen om de emoties van Hannah uit te beelden, het spreekt heel goed tot mijn verbeelding.

De verschillende verhaallijnen en personages vormen samen wel een mooi geheel in dit spannende en behoorlijk erotisch getinte verhaal, derhalve zou "erotische thriller"de lading meer dekken dan "literaire thriller". Leest als een trein door de vlotte schrijf- en vertelstijl en de goed gedoseerde spanning. Bij de erotische stukken had ik wel een herkenning met Vijftig tinten Grijs, ik kreeg er af en toe wel rooie oortjes van :-) !




Geen opmerkingen:

Een reactie posten