vrijdag 18 april 2014

Recensie Lonely Boy - Gerard Nanne


Genre: Misdaadroman
Uitgeverij: Ellessy
ISBN: 978 90 8660 245 2
Uitgave: Paperpack 216 blz.
2014






AUTEUR:
Gerard Nanne is geboren in Velsen en verhuisde in 1972 met zijn vrouw naar West-Friesland. Na een studie aannemer werkte hij 16 jaar als zelfstandig ondernemer. Vanaf 1998 is hij zich gaan toeleggen op het schrijven van misdaadverhalen, waarvoor hij ook een opleiding volgde bij Script+ in Amsterdam. In 2002 debuteerde hij met Het lied van de Lijster.

Bibliografie
Het lied van de Lijster – Ellessy crime (2002)
Moederdier – Ellessy crime (2003)
De Reigerman – Ellessy crime (2004)
Zonder Spijt – Ellessy crime (2005)
De Poldermoorden – Ellessy crime (2006)
Fatale Zoektocht – Ellessy crime (2007)
Het stille kwaad – Ellessy crime (2008)
De man van Imelda – Ellessy crime (2009)
Voor het laatst gezien – Ellessy crime (2010)
Buitenspel – Nanne-Harkema – Ellessy crime (2010)
Zwanendrift – Ellessy crime (2011)
Moordzomer – Ellessy crime (2012)
Lonely boy – Ellessy crime (2014



Lonely Boy heb ik gekregen van uitgeverij Ellessy als recensie-exemplaar, waarvoor dank.

Lonely Boy is het eerste boek dat ik lees van Gerard Nanne. Het boek start vóór de proloog met een gedicht, geschreven vanuit de optiek van de moordenaar van Daan, die één van de slachtoffers is in het verhaal. In de proloog vernemen we dat een 9-jarig jongetje na het buiten zetten van de vuilnis niet naar huis terugkeert. Waar is hij gebleven?

In Lonely Boy is een politieteam onder leiding van Inspecteur Jillian Blom drukdoende met het oplossen van de verdwijningszaak en tevens een moordzaak, waarbij het slachtoffer een 58-jarige man is, de vader van Lucy. Na jaren is zij weer herenigd met haar vader, maar dit hernieuwde geluk is van korte duur, tot haar grote verdriet en frustratie. Niets blijft haar bespaard, want ze heeft eerder haar halfbroer verloren en pasgeleden nog haar alcoholistische moeder.

In het onderzoek naar beide zaken tast zowel de politie als de familie van de betrokkenen vrij lang in het duister. De aanloop tot de ontknoping vind ik vrij gezapig. Ik mis spanning in het verhaal. Het is naar mijn smaak over de hele linie iets te oppervlakkig gehouden. Bij een misdaadroman verwacht ik zowel spanning als diepgang in de personages, om me volledig in te kunnen leven en in het verhaal te worden gezogen.

De titel Lonely Boy slaat op de beroemde songtekst van Lucy's moeder, Maria den Hollander, die ze schreef en zong voor haar autistische zoon Vincent, de halfbroer van Lucy. De cover vind ik niet sterk gekozen, het moet de sfeer weergeven van de stille tocht vanwege de moord op Lucy's vader, waarin Lucy voorop loopt. Bij de titel Lonely Boy had een coverfoto met bijv. de verdwenen jongen of Lucy's broer Vincent sterker geweest.

Ik vind het enigszins ongeloofwaardig overkomen dat Lucy, die haar vader sedert haar kindertijd niet meer heeft gezien, zo amicaal is bij haar eerste bezoek aan hem. Er wordt een sfeer neergezet alsof ze elkaar de dag ervoor nog voor het laatst hebben gezien en gesproken.

In de hoop dat het verhaal al lezende beter zou worden werd ik enigzins teleurgesteld. Zowat alle personages hadden veel kommer en kwel meegemaakt, iedereen had wel een dierbare verloren, ik kreeg er een naargeestig gevoel van. De balans raakt wat mij betreft daardoor zoek in het verhaal.

De ontknoping is naar mijn smaak erg abrupt en komt uit het niets, waardoor ik het nogal 'rauw op mijn dak' vind vallen. Het is natuurlijk prachtig als een plot een onverwachtse wending heeft, maar in dit verhaal is het wel erg vergezocht.

Ik heb er best moeite mee deze minder lovende recensie te schrijven, want de auteur heeft er toch zijn ziel en zaligheid in gestoken bij het schrijven. Op de achterflap van het boek staat vermeld dat Gerard Nanne in 2011 "de thrillerschrijver van het jaar"-verkiezing won op Spanningsblog. Alhoewel dat een andere genre is dan 'crime', schept het naar mijn idee toch verwachtingen waar volgens mij niet aan wordt voldaan in Lonely Boy.

Ik vermeld bij deze dan ook expliciet dat deze recensie mijn persoonlijke mening is. Er zullen ongetwijfeld lezers zijn die wel gecharmeerd zijn van Lonely Boy, mijn advies is dus zeker om het zelf te lezen. Smaken verschillen nu eenmaal.


2 opmerkingen:

  1. Een recensie is altijd je persoonlijke mening, lijkt me. Altijd goed, een eerlijke mening! Graag gelezen, Shyama.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Duidelijk en eerlijk beschreven! Mijn recensie bevat (soms bijna woordelijk) dezelfde kritiekpunten...;-)

    BeantwoordenVerwijderen