BOEKPRESENTATIE ILJA GORT - CHÂTEAU FATALE

Sfeerimpressie "Vrijdagmiddagslurp" met

Ilja Gort / Lebowski

Afgelopen vrijdag 24 april was ik te gast bij de "vrijdagmiddagslurp" van Ilja Gort in het Amsterdamse pand van Uitgeverij Lebowski, Na een uitgebreid warm welkom, een lekker glaasje La Tulipe en hapjes in Franse stijl, begon in ontspannen sfeer de boekpresentatie van Château Fatale. 

Deze hardboiled thriller van Ilja Gort is bij mij, als één van de vooruitlezers, zeer goed in de smaak gevallen. Als je een liefhebber bent van Quentin Tarantino zul je zeker genieten van dit verhaal, dat doorspekt is met Gort's droge humor. Onderaan dit bericht staat een link naar mijn recensie.

Oscar van Gelderen, de baas bij Lebowski, hield een speech en overhandigde Ilja het eerste exemplaar van Château Fatale. Uiteraard een memorabel moment! Hij vertelde dat hij met zijn vrouw naar Frankrijk is geweest, bij Ilja en diens wijnboerminnares, om het manuscript door te nemen.

Ilja vertelde het een en ander over het schrijfproces. Van zijn verhaal waren het begin en het einde okay, de rest moest hij herschrijven. Het resultaat mag er wezen, Château Fatale is een zinderende thriller geworden.

Manuela, de vrouw van Oscar, overhandigde Ilja een kunstobject. Een zeer toepasselijk kado voor de wijnboer van La Tulipe.

Ilja werd geïnterviewd door Gijs Korevaar, bekend thrillerrecensent. Hierbij een aantal vragen en antwoorden, die regelmatig werden onderbroken door bulderend gelach van de gasten.

Waar haal je de tijd vandaan?

Ilja: Trek ik uit de lucht. Tijd is een uitvinding die we onszelf wijsmaken. Ik sta vroeg op en ga laat naar bed, dus ik heb de hele dag de tijd.

Wat is er nou zo speciaal aan het boek?

Ilja: Het zat in  mij. De woede, de drift, de moordlust en de bloeddorst. Het beest in mij...

Wie zijn je voorbeelden als het gaat om thrillers?

Ilja: Quentin Tarantino, omdat hij humor met geweld combineert.

Heb je niet gekeken naar schrijvers zoals Dan Brown?

Ilja: Nee, Dan Brown is een geweldige schrijver, maar het duurt me allemaal te lang. Lee Child is een goede schrijver, lekker kort. lekker puntig, maar soms een beetje 'boring'. Verder heb ik geen voorbeelden, behalve hele goede schrijvers wiens naam ik niet durf te noemen. 

Waarom niet?

Ilja: Omdat ze zo goed zijn dat ik het niet waard ben hun schaduw te kussen.

Wat/wie hielp wanneer je vastzat in je verhaal?

Ilja, zonder blikken of blozen: De wijnboerminnares, de beste redemie: òf keiharde sex òf wijn. 

Je bent 4 jaar bezig geweest met dit boek. Was het een eerste idee, van concept tot manuscript?

Ilja: De hoofdrolspeelster was eerst een man en een beetje saai. Ik heb het plot dus helemaal opnieuw moeten schrijven en heb me moeten verplaatsen in de denkwereld van een vrouw,...en iedereen weet dat dat onbegonnen werk is. Dankzij Carolien is het toch gelukt. Ze heeft me soms schallend uitgelachen als iets totaal niet kon. Maar, nu begrijp ik vrouwen...een beetje.

Waar komt het plot vandaan, heb je het zelf allemaal bedacht?

Ilja: Ik heb eerst de synopsis geschreven en de rest is ontstaan.

Wie denkt er nu aan wijnfraude? Je moet toch een wijnboer zijn om aan wijnfraude te denken.

Ilja: Wijnfraude leeft net zo veel als drugs, zoniet meer. Het gaat immers om grote hoeveelheden omdat veel mensen wijn drinken.

Is je boek niet steeds harder geworden in de tijd?

Ilja: Nee, integendeel, het is steeds zachter geworden. Met name Oscar heeft er nog wat forse angels uitgetrokken. Hij heeft me geleerd dat je mensen ook zelf wat moet laten denken en niet het plaatje moet volkwasten.

Ben je al bezig met je volgende boek?

Ilja: Jazeker, een verhaal met dezelfde spelers maar het heet anders en gaat niet meer over wijn.

Aansluitend aan het interview was het tijd voor de ultieme smaaktest.. Deze wijntest hield in dat wijnkenner Tom Kellerhuis (Chef Cultuur van HP/De Tijd) wijn moest proeven uit twee identieke flessen, met dien verstande dat de ene wijn een originele dure wijn was en de andere een goedkope. De testpersoon rook, proefde en ... slaagde!

Hij kreeg een welverdiend applausje van wijnkenner Ilja himself.

Er was ook voldoende tijd om boeken te laten signeren. Ilja schreef een mooie persoonlijke noot in mijn meegenomen vooruitleesexemplaar. Dit werd nog eens bezegeld met twee dikke kussen. Bloos ... !

De flink geslonken stapel tijdens de signeersessie was aan het eind ook weg. Ik schat zo in dat er nu erg veel lezers aan het genieten zijn van Château Fatale. Met dank aan Ilja Gort, Oscar van Gelderen en Team Lebowski / Overamstel Uitgevers.

Mijn recensie van Château Fatale kun je via deze link lezen op mijn blog. Ik gaf de volle 5 sterren.

Ter onderbouwing: 4 voor het zeer geslaagde verhaal boordevol actie, humor en wijnfraude + de vijfde verdiende ster voor het vernieuwende  on-Nederlandse concept!