'Naar de Ardennen!' schreeuwde Parel. 'We zijn uitgekozen!' 'Wij?' riep ik semiverbaasd. 'Wij, twee best wel vuile studentes, die hun hele keuken overhoop gaan halen, wij, een seksmaniak als ik en een kookgek als jij, precies wij twee, wij zijn uitgekozen?
Willemijn, die doorgaans wat stiller is, durft in gezelschap van de extroverte Parel wat brutaler te zijn. Ze bedenkt dat het haar goed zal doen om een weekje in een villa in de Ardennen gezellig samen te koken en ook eens haar verhaal te kunnen doen bij de praatgrage Parel.
Maar het verloopt allemaal anders dan gehoopt. Eenmaal aangekomen bij de villa staat het echtpaar hen reeds ongeduldig op te wachten, klaar voor vertrek. Ze hebben nog een mededeling voor de meiden, ze moeten op hun kind passen dat reeds ligt te slapen. Ze hoeven er niet veel voor te doen, alleen elke dag een ontbijt op een dienblad voor de deur, want het kind heeft een ochtendhumeur, maar verder is het een makkelijk kind.
De meiden, die voor een voldongen feit worden gesteld, gaan akkoord. Achteraf beseffen ze dat ze niet eens weten of het om een jongen of een meisje gaat. Dit gooit wel roet in hun plannen om fijn te relaxen, koken en kletsen, vooral wanneer de volgende dag blijkt dat het kind is verdwenen. Het zet de week van de meiden compleet op hun kop, ze starten een zoektocht die hun tijd volledig in beslag neemt en hun vriendschap op scherp stelt.
Dit fictieve verhaal speelt zich af in een enerverende week waarin de twee studentes Willemijn en Parel op elkaar zijn toegewezen en een groot probleem, de verdwijning van hun oppaskind, moeten zien op te lossen. Daarnaast heeft de auteur de vriendschap van de meiden belicht, waarin Willemijn worstelt met het verlies om haar oma maar haar gevoelens niet zo goed onder woorden kan brengen. Parel, die ratelt en drinkt heeft zo haar eigen vreemde trekjes die hun vriendschap aan het wankelen maakt. De zoektocht naar het kind brengt veel teweeg waardoor alles in een ander perspectief komt te staan.
Ik vond het eerste deel van dit verhaal het sterkst, los van het feit dat het enigszins ongeloofwaardig op me overkwam dat twee intelligente jonge dames akkoord gaan om op een kind te passen dat ze niet gezien hebben. Welke ouders laten hun kind achter zonder kennismaking met de oppas? Ik zag de bui al hangen dat dit niet goed kon gaan, maar realiseerde me dat dat precies is wat de auteur beoogt om een spanningsveld te creëren.
Het stuk over de zoektocht naar het onbekende kind begon me op een gegeven moment wat tegen te staan, het is naar mijn smaak te lang en vertragend en wederom vond ik de aanpak van de meiden hierin ongeloofwaardig. Het kon me niet bevangen en maakte me ongeduldig. Geus brengt het verhaal gelukkig terug in balans door de vriendschap tussen Willemijn en Parel mooi te belichten. Ze hebben ieder hun eigen demonen waar ze mee worstelen. Geus is sterk in de psychologische karakteruitwerking.
Ik heb het verhaal met gemengde gevoelens gelezen en die heb ik nog steeds als ik erover nadenk. Enerzijds mooie personages en sterke psychologie, anderzijds een iets te ongeloofwaardig plot.
EEN MAKKELIJK KIND - MIREILLE GEUS
Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Uitgave Paperback, 271 bz.
Uitgave maart 2016
Over de auteur
Mireille Geus (1964) is schrijver, docent schrijven en schrijfcoach. Ze schreef o.a. Big, dat bekroond werd met de Gouden Griffel. Haar jeugdboeken verscheen in negen landen, waaronder de Verenigde Staten, Duitsland en Japan. Een makkelijk kind is haar eerste boek voor volwassenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten