Genre: Misdaadroman
Uitgeverij: Ellessy
ISBN: 978 90 8660 245 2
Uitgave: Paperpack 216 blz.
2014
AUTEUR:
Gerard Nanne is geboren in Velsen en verhuisde in 1972 met zijn vrouw naar
West-Friesland. Na een studie aannemer werkte hij 16 jaar als zelfstandig
ondernemer. Vanaf 1998 is hij zich gaan toeleggen op het schrijven van misdaadverhalen, waarvoor hij ook een opleiding volgde bij Script+ in Amsterdam. In
2002 debuteerde hij met Het lied van de Lijster.Bibliografie
Het lied van de Lijster – Ellessy crime (2002)
Moederdier – Ellessy crime (2003)
De Reigerman – Ellessy crime (2004)
Zonder Spijt – Ellessy crime (2005)
De Poldermoorden – Ellessy crime (2006)
Fatale Zoektocht – Ellessy crime (2007)
Het stille kwaad – Ellessy crime (2008)
De man van Imelda – Ellessy crime (2009)
Voor het laatst gezien – Ellessy crime (2010)
Buitenspel – Nanne-Harkema – Ellessy crime (2010)
Zwanendrift – Ellessy crime (2011)
Moordzomer – Ellessy crime (2012)
Lonely boy – Ellessy crime (2014
Lonely Boy heb ik gekregen van uitgeverij Ellessy als recensie-exemplaar, waarvoor dank.
Lonely Boy is het eerste boek dat ik lees van Gerard Nanne. Het boek start vóór de proloog met een gedicht, geschreven vanuit de optiek van de moordenaar van Daan, die één van de slachtoffers is in het verhaal. In de proloog vernemen we dat een 9-jarig jongetje na het buiten zetten van de vuilnis niet naar huis terugkeert. Waar is hij gebleven?
In Lonely Boy is een politieteam onder leiding van
Inspecteur Jillian Blom drukdoende met het oplossen van de verdwijningszaak en
tevens een moordzaak, waarbij het slachtoffer een 58-jarige man is, de vader
van Lucy. Na jaren is zij weer herenigd met haar vader, maar dit
hernieuwde geluk is van korte duur, tot haar grote verdriet en frustratie. Niets blijft haar bespaard, want ze heeft eerder haar
halfbroer verloren en pasgeleden nog haar alcoholistische moeder.
In het onderzoek naar beide zaken tast zowel de politie
als de familie van de betrokkenen vrij lang in het duister. De aanloop tot de ontknoping vind ik vrij gezapig. Ik mis
spanning in het verhaal. Het is naar mijn smaak over de hele linie iets te
oppervlakkig gehouden. Bij een misdaadroman verwacht ik zowel spanning als
diepgang in de personages, om me volledig in te kunnen leven en in het verhaal
te worden gezogen.
De titel Lonely Boy slaat op de beroemde songtekst van
Lucy's moeder, Maria den Hollander, die ze schreef en zong voor haar
autistische zoon Vincent, de halfbroer van Lucy. De cover vind ik niet sterk gekozen, het moet de sfeer
weergeven van de stille tocht vanwege de moord op Lucy's vader, waarin Lucy
voorop loopt. Bij de titel Lonely Boy had een coverfoto met bijv. de verdwenen
jongen of Lucy's broer Vincent sterker geweest.
Ik vind het enigszins ongeloofwaardig overkomen dat Lucy,
die haar vader sedert haar kindertijd
niet meer heeft gezien, zo amicaal is bij haar eerste bezoek aan hem. Er wordt
een sfeer neergezet alsof ze elkaar de dag ervoor nog voor het laatst hebben
gezien en gesproken.
In de hoop dat het verhaal al lezende beter zou worden
werd ik enigzins teleurgesteld. Zowat alle personages hadden veel kommer en
kwel meegemaakt, iedereen had wel een dierbare verloren, ik kreeg er een
naargeestig gevoel van. De balans raakt wat mij betreft daardoor zoek in het
verhaal.
De ontknoping is naar mijn smaak erg abrupt en komt uit
het niets, waardoor ik het nogal 'rauw op mijn dak' vind vallen. Het is
natuurlijk prachtig als een plot een onverwachtse wending heeft, maar in dit
verhaal is het wel erg vergezocht.
Ik heb er best moeite mee deze minder lovende recensie te
schrijven, want de auteur heeft er toch zijn ziel en zaligheid in gestoken bij
het schrijven. Op de achterflap
van het boek staat vermeld dat Gerard Nanne in 2011 "de thrillerschrijver
van het jaar"-verkiezing won op Spanningsblog. Alhoewel dat een andere genre is dan 'crime', schept het
naar mijn idee toch verwachtingen waar volgens mij niet aan wordt voldaan in Lonely Boy.
Ik vermeld bij deze dan ook expliciet dat deze recensie
mijn persoonlijke mening is. Er zullen ongetwijfeld lezers zijn die wel gecharmeerd
zijn van Lonely Boy, mijn advies is dus zeker om het zelf te lezen. Smaken
verschillen nu eenmaal.
Een recensie is altijd je persoonlijke mening, lijkt me. Altijd goed, een eerlijke mening! Graag gelezen, Shyama.
BeantwoordenVerwijderenDuidelijk en eerlijk beschreven! Mijn recensie bevat (soms bijna woordelijk) dezelfde kritiekpunten...;-)
BeantwoordenVerwijderen