RECENSIE DE STERREN VAN MORGEN / Beek H. van der / Mizee N. / Eiselin J. / Steinz J. - Uitgeverij Brandt

Recensie De sterren van morgen

door Joëlle de Lange

De meeste series worden geschreven door één enkele schrijver. De Sterren van Morgen niet. Aan deze serie van vier boeken hebben vier verschillende schrijvers meegewerkt! Dat is natuurlijk erg gaaf en origineel, maar ook wel vreemd. Wat nou als de ene schrijver anders schrijft dan de ander? Is dat creatief of storend? Ik zal het erover hebben in deze recensie.

De Sterren Van Morgen bestaat uit vier boeken, van 127, 126, 125 en 126 bladzijdes. Dat is niet heel erg dik, maar dat is niet zo erg. De reeks gaat over vier verschillende jongeren die naar een kostschool in Engeland worden gestuurd, allemaal om verschillende redenen. 

Het eerste boek in de reeks is De Honger Van Max en bestaat uit 29 hoofdstukken, geschreven door Hans van der Beek, die twee romans op zijn naam heeft staan. De Honger Van Max verteld het verhaal van Max. Zijn ouders gaan scheiden en geen van hen zit op Max te wachten. Dus sturen ze hem naar de kostschool Mortimer Mansion. Daar ontmoet hij Louise waarmee hij al gauw bevriend raakt. Of is het iets meer dan alleen vriendschap? Het verhaal komt erg traag op gang. Ik had de eerste hoofdstukken nog weinig met Max mee en het duurde wel even voordat ik een goed gevoel bij hem kreeg en wist hoe Max in elkaar steekt.

De schrijfstijl was erg goed, maar de gebeurtenissen volgden elkaar heel snel op, wat wel erg jammer is. Het zou fijner zijn als er wat meerdere “adempauzes” kwamen in het boek en de lezer wat meer tijd zou krijgen om de avonturen te verwerken. Maar al met al vond ik het een lekker ‘boekje’ om snel te lezen.

De Wereld Van Wollebrandt is het tweede deel in de serie, dat bestaat uit 22 hoofdstukken. In dit deel volg je Wollebrandt, die je waarschijnlijk al kent uit De Honger Van Max, als het slimme tweelingbroertje van Louise. Het is geschreven door Nicolien Mizee, die al een aantal romans op haar naam heeft staan. Wollebrandt wordt samen met zijn zus naar Mortimer Mansion gebracht door zijn ouders, die vinden dat hij wat meer voor zichzelf op moet komen. Wollebrandt vind het echter moeilijk om met zijn klasgenoten op te trekken en net wanneer hij geaccepteerd wordt door de anderen, gaat het mis.

Hij verraadt per ongeluk Max en Joris en wordt genegeerd door bijna iedereen… Vindt hij uiteindelijk toch nog zijn plek in de klas?

Dit boek was wel leuk om te lezen, maar om eerlijk te zijn leefde ik niet heel erg met Wollebrandt mee. Natuurlijk, hij was een grappig personage, maar ik miste wat diepgang bij hem en sommige momenten vond ik nogal saai. Toch werd het op het einde wel iets leuker, maar de spanning bleef uit, wat jammer was. 

Het derde deel in de rij is Het Vuur Van Louise, die je weer terugziet in de andere twee delen, alleen staat ze in deel twee onder een andere naam. Het verhaal bevat 29 hoofdstukken en is geschreven door Judith Eiselin, die je misschien wel kent als kinderboekrecensent bij het NRC Handelsblad.

Het boek gaat over Wendelmoed, die zichzelf Louise noemt. Ze is samen met haar broer naar een kostschool in Engeland gestuurd, omdat ze een “slechte” vriend heeft. Louise is echter helemaal verliefd op Tobias (het slechte vriendje). Waarom snapt niemand iets van haar gevoelens? Kan ze ooit wennen aan het leven op Mortimer Mansion?

Ik vond dit een erg leuk boek. Louise was een leuk personage en niet het stereotype meisje-meisje. Je leeft met haar mee en het is leuk om iets meer over haar achtergrond te weten. Toch is het wel jammer dat er bijna geen gebeurtenissen aan worden toegevoegd en dat maakt het verhaal soms wat voorspelbaar, maar alsnog vind ik dit een mooi en grappig verhaal.

De tranen van Saar is het laatste deel uit de serie. Het gaat over Saar, een meisje dat in andere delen wat minder aandacht kreeg. Er zitten 34 hoofdstukken in. Het verhaal is geschreven door Jet Steinz, en is haar eerste roman.

Saar is te dun. Veel te dun. Ze lijdt aan een ernstige vorm van anorexia en daarom besluiten haar ouders haar op een kostschool in Engeland te zetten, weg uit de kliniek waar ze een hele tijd in opgesloten zat. Eenmaal op school ontmoet Saar vele mensen zoals de stoere Louise en de knappe keukenhulp Tommy…

Saar kwam niet echt vaak voor in de andere boeken, en daarom was ik erg nieuwsgierig naar haar verhaal. Jet Steinz legde haar eetstoornis goed uit. Ik vond Saar een leuk en interessant personage dat weer een totaal andere verhaallijn had dan de andere twee personages, waardoor het boek spannend en onvoorspelbaar was. Wat ook leuk aan het boek was, was dat er ook weer nieuwe karakters inzaten, zoals de muziekleraar en Tommy. 

Joëlle de Lange

Ik vond deze serie erg leuk om te lezen, maar je merkt wel dat ieder boek door een andere auteur is geschreven, waardoor de verhaallijn niet altijd vloeiend verloopt. Toch is dit wel een leuke serie als je niet van dikke, langdradige boeken houdt of als je juist van luchtige verhalen houdt. Maar uiteindelijk is het wel een gewaagd experiment. Ik weet bijvoorbeeld niet hoe schrijvers verhalen op elkaar afstemmen, maar op dit onderdeel kan een volgende keer wellicht nog wat worden verbeterd. 

Nog een leuke tip: als je van dikke boeken houdt, en je van mening bent dat een boek heel veel pagina’s moet hebben, dan zou je de kaften aan elkaar kunnen plakken, waardoor je meteen een flink boek hebt van ongeveer 500 bladzijden, met verschillende schrijfstijlen! ;-)

De auteurs

V.l.n.r. Hans van der Beek, Nicolien Mizee, Judith Eiselin, Jet Steinz

Boekinfo
Sterren van morgen - Uitgeverij Brandt 
Genre Jeugdboeken / YA
Uitgave Hardcover
2016