VERSLAG ROUND-TABLE-INTERVIEW: SOPHIE HANNAH & MATHEW PRICHARD IN ANTWERPEN i.s.m. DUTCH MEDIA BOOKS

Afgelopen zaterdag 1 november was het een warme zonnige dag. Dit versterkte de gezellige sfeer van het 'Round Table Interview' dat een aantal bloggers mocht hebben met Sophie Hannah en Mathew Prichard in Antwerpen. Mijn complimenten aan de medewerkers van Dutch Media Books (Jochem, Jessie, Tina) en hun Belgische tak L&M, voor deze bijzondere 'meet en greet' met gezellige lunch in brasserie Le Pain Quotidien.

Ter voorbereiding heb ik De Monogram Moorden (gemakshalve verder in het verslag afgekort als DMM), de nieuwe Hercule Poirot, vorige week reeds gelezen en gerecenseerd.  Sophie Hannah is de auteur van deze - nu al - bestseller, in navolging op de wereldwijde succesvolle serie van de wereldberoemde schrijfster Agatha Christie. Uiteraard met goedkeuring van Mathew Prichard, de kleinzoon van Agatha Christie en voorzitter van Agatha Christie Limited. Derhalve was hij ook aanwezig.

Na een warm welkom door Jochem kwam het (vraag)gesprek spontaan op gang. Sophie vertelde dat ze alle Agatha Christie detectives, zowel van Poirot als van Miss Marple, inmiddels meerdere malen heeft gelezen. Ze startte er rond haar twaalfde mee. En die bevlogenheid voor boeken, zowel qua lezen als schrijven, is constant aanwezig en voelbaar bij haar. Agatha Christie was volgens haar zo populair, vanwege haar plezier dat ze had in het schrijven van haar boeken. Dit hebben ze dus ook met elkaar gemeen. Ook Mathew heeft al de boeken van zijn oma gelezen, maar komt soms nog voor verrassingen te staan. Door een boek meerdere malen te lezen ervaar je het steeds anders. Hier kan ik me helemaal in vinden.

Hij vertelt dat het Sophie's keuze is geweest om een nieuw Poirot-mysterie te schrijven. Ze werd op het idee gebracht door haar uitgever, die haar dit voorstel deed. Ze besprak een high-concept idee over Poirot in een meeting met het Agatha Christie Limited team en vanaf dat moment begon het allemaal te lopen. Het resultaat is de nu al zeer succesvolle DMM, die inmiddels in vele landen is uitgebracht. In sommige landen veranderen de uitgevers de cover en/of de titel. Die van Nederland is identiek aan de originele Britse versie. Het boek bevat 5000 woorden meer dan de voorgangers van Christie, omdat de moderne lezer graag een dikker boek leest. Hannah's Britse uitgever kon zich daar prima in vinden. Zelf had ze verwacht nog veel te moeten schrappen, dit hoefde uiteindelijk niet.

Mathew werd door journalisten overstelpt met vragen over hoeveel auteurs hij benaderd zou hebben om een nieuwe Poirot te schrijven. Ze opperden o.a. P.D.James, maar hij vertelde vrolijk dat hij ze moest teleurstellen. Hij had geen sappig verhaal voor ze, hij had niemand anders gevraagd en had direct oog voor Sophie's talent. Dat was voor hem voldoende.

Alhoewel Sophie dol is op zowel Miss Marple als Poirot, koos ze toch voor de laatste. Het verhaal dat ze in haar hoofd had was gecompliceerd en daar paste Poirot beter in. Miss Marple is veel bescheidener. Ze benadrukt dat haar detective dan ook zeker geen imitatie is van Agatha Christie's schrijfstijl. Sophie heeft haar geheel eigen stijl die net als een vingerafdruk de authenticiteit weergeeft. Ze zei: Agatha was zo elegant, niemand kan haar evenaren. Daarom heeft Hannah het personage Hastings van Scotland Yard dan ook vervangen door Edward Catchpool om zo al te grote gelijkenis en verwarring te voorkomen bij de lezer. Het zou anders allerlei overbodige vragen kunnen oproepen.

Mathew met zijn oma Agatha Christie
(Agatha 1890-1976)

Mathew vertelde warm en met liefde over zijn relatie met Agatha:

Ze was een liefhebbende oma. Toen ik een jaar of 12 was had ik nog niet door dat ze zoveel boeken schreef en zo beroemd was. Mijn oma hield erg van muziek, opera en kunst. Ze leerde me dit waarderen en ervan te genieten, waardoor ik mezelf beter leerde kennen. Het was nooit belerend! Het is een mooie erfenis. Ze was een moderne grootmoeder die erg geïnteresseerd was in mij. Dat bleek ook doordat ik haar een keer alles moest vertellen over The Beatles en waarom zij zo succesvol waren. Ik vertelde haar dat dat kwam omdat elk nummer anders was!

Door dit persoonlijke relaas kwam Christie voor mij van de 'abstracte sokkel van beroemdheid' en werd een tastbaar persoon van vlees en bloed met gevoelens, een intelligente vrouw met humor en liefde voor haar familie. Sommige fans zijn zo trouw aan Christie, dat ze weerzin voelen bij een nieuwe Poirot en bij voorbaat dit boek van Hannah niet (gaan) lezen. Anderen hebben toch de gok gewaagd en zijn er door verrast. Hannah ontvangt wisselende reacties, ze raakt eraan gewend. Bij zo'n belangrijk boek kun je veel reacties verwachten en ze ziet de kritiek ook als positief. Nog voordat Hannah begon met het schrijven van dit boek kreeg ze al ongevraagde reacties of dit wel verstandig zou zijn.

Ik ben blij dat ze zich niets van de voorbarige reacties heeft aangetrokken, want DMM doet wat mij betreft naar meer nieuwe Poirot-mysteries smaken. Een tweede Poirot-detective zal wel even op zich laten wachten, momenteel is zowel zij als Mathew druk bezig met promotiewerk.

Na afloop kregen we de gelegenheid tot het laten signeren van onze exemplaren van DMM plus als extraatje een exemplaar, ook gesigneerd, om op onze boekenblogs te mogen verloten. Ook voor dit gulle gebaar wederom dank aan Dutch Media Books!

  

Mathew Prichard, Shyama Hopman en Sophie Hannah