GRAEME SIMSION in Amsterdam

De inmiddels wereldberoemde Australische schrijver Graeme Simsion, van de bestseller Het Rosie Project, was vrijdagavond 29 augustus 2014 te gast in het Comedytheater in Amsterdam.  Zijn boek is inmiddels in 30 talen vertaald, een enorme verdienste! Hij is nu in Nederland voor een promotietour voor het vervolg, Het Rosie Effect.

Ik had het voorrecht dat ik via Uitgeverij Luitingh-Sijthoff twee kaarten won voor deze avond, waar ik enorm naar uitkeek. Met mijn man Frank, vriendin en collegablogger Connie en haar man Jeroen, was ik dus enthousiast van de partij.

  

Bij binnenkomst stond prominent een mooie fiets op het podium. Dit Hollandse icoon is als groot marketingobject massaal gebruikt voor de etalages van boekwinkels. De fiets is een knipoog naar de cover van Het Rosie Project en is tevens het favoriete vervoermiddel van Don Tillman, de autistische hoofdpersoon in het verhaal.

Het was een geweldige avond waarin Simsion werd verwelkomd en toegesproken door Hedda Sanders van de uitgeverij. Daarna werd hij ruim een uur charmant en vlot geïnterviewd door niemand minder dan Nederlands bekende schrijfster Marion Pauw. Zij is zelf ook in Australië geboren, op het eiland Tasmanië. Leuke overeenkomst met Simsion, en ze beheerst de Engelse taal tot in de finesses. Dit zorgde voor een leuke interactie die een sfeervol effect had op het publiek. 

Zijn vrouw Ann die frontrow in het publiek zat werd regelmatig in het gesprek betrokken, mede omdat zij hem heeft geholpen met enkele psychische aspecten in de verhaallijn. Voor de autistische karaktertrekken van Don heeft hij geput uit ervaring met vrienden en mensen om hem heen.

Simsion is een zeer aimabel en toegankelijk persoon en voorzag ons van een flinke inkijk en heerlijke anekdotes over de totstandkoming van zijn boeken. Hij vertelde geanimeerd over de overeenkomsten en de verschillen die hij heeft met Don Tillman. Heel droog zei hij: 'ik ben even knap, drink net zoveel en ben ook een foodie en wijnliefhebber'. In tegenstelling tot de 'controlfreak' Don is hij veel impulsiever, werkt niet planmatig  en is beslist geen 'detailfreak'.

Marion Pauw had Het Rosie Effect mogen vooruitlezen en ging er vrij diep op in tijdens het gesprek. Ben enorm benieuwd en kan niet wachten tot 24 oktober a.s., dan is het voor iedereen te koop bij de boekhandels. Dus nog even geduld voor ons allen. Ik ga er hier niet inhoudelijk over vertellen, ik weet zelf al iets meer dan me lief is, voordat ik het boek zelf mag lezen. Het is het fijnst om er blanco in te duiken, dan is de leeservaring het mooist. Een tipje van de sluier: 'het is wederom humoristisch, maar met een onderliggende laag drama'. Er staat ons dus wat te wachten!

Hij vertelde onder andere dat hij geen vastomlijnd schrijfritueel heeft, maar schrijft op momenten waar en wanneer het hem uitkomt, zelfs in het vliegtuig en in hotelkamers, hij reist veel voor en door de promotie. Het Rosie Project is doorspekt met humor, maar tot zijn verwondering wordt dat niet in alle landen als zodanig gezien en opgepikt. In Taiwan bijv. zijn de lezers heel serieus en herkennen de humor er niet in. Dit vindt hij heel apart en ook wel leuk, dat een boek zo verschillend wordt gelezen en geïnterpreteerd.

De preview uit het vervolg, Het Rosie Effect, werd prachtig voorgedragen door Simsion. Hij had van mij zo het hele boek mogen voorlezen, geweldig om naar zijn stem te luisteren. Zijn articulatie en wendingen in zijn voordracht waren subliem, een genot voor het gehoor. De grappen kwamen uit zijn mond nog veel beter tot zijn recht dan wanneer je het zelf zou lezen!
De kracht en magie van de meester!

Na de humoristische 'Rosie' boeken kunnen we in de toekomst een heel ander soort boek van Simsion verwachten, namelijk een serieus liefdesverhaal. Daarnaast is hij ook samen met zijn echtgenote bezig aan een boek. Gelukkig kunnen we dus nog vooruit kijken naar zijn pennenvruchten!

Op de vraag naar zijn hobby's gooide hij heel jolig zijn colbert open en liet breedlachend een serie gekleurde signeerpennen zien in zijn binnenzak, voor ieder wat wils, altijd op zak. Ik koos tijdens de signeersessie voor de roze pen.

Er werd ook een promotiefilmpje gemaakt door medewerkers van de uitgeverij. Ik vond dat wel enigszins eng om daaraan mee te doen, maar samen met Connie lukte het ons iets zinnigs te zeggen, terwijl de zenuwen ons door de keel gierden.

Een mooie herinnering rijker