Boekpresentatie AURORA / In gesprek met Cynthia Stijger Aramburu

Boekpresentatie AURORA - Cynthia Stijger Aramburu d.d. 27 mei 2014 te Vleuten, locatie restaurant Anafora

Cynthia Stijger heeft haar boekpresentatie in een intieme, persoonlijke en familiaire sfeer gegeven. Ik had het voorrecht gast te mogen zijn met mijn echtgenoot Frank. Iedereen werd bij binnenkomst persoonlijk en warm ontvangen door Cynthia Stijger, die er adembenemend mooi uitzag in een prachtige outfit! Ze had ervoor gezorgd dat er verrukkelijke Spaanse hapjes in overvloed klaarstonden,  er kon uitgebreid geproefd worden en aan lekkere drankjes ontbrak het zeker niet. Het geheel werd omlijst door live muziek, verzorgd door een gitarist die ook Gallicische muziek speelde, waardoor de Spaanse sfeer voelbaar was.

   

De presentatie werd aangekondigd door de uitgeefster van Aurora, uitgeverij De Brouwerij | Brainbooks. Daarna sprak Cynthia met gebruik van tekst en beeld over het ontstaansproces tot aan de uiteindelijke uitgave van haar debuutroman Aurora. Hierbij hoorden ook de ups and downs die ze daarbij tegenkwam op haar schrijverspad. In dit proces is zij altijd zeer toegewijd gesteund door haar man en kinderen. Het resultaat is dan ook geweldig, ik heb dit prachtige verhaal mogen proeflezen en recenseren.

Klik hier voor de recensie.

Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Geert Kimpen, bij wie ze een succesvolle schrijfcursus heeft gevolgd. Dit en nog veel meer over Cynthia Stijger Aramburu is te lezen in mijn onderstaande verslag over het gesprek dat ik met haar heb gevoerd.

Na afloop, tijdens de signeersessie, nam ze voor een ieder de tijd een persoonlijke noot in de boeken te schrijven. Bij mij staat: "Omdat de ziel door onze ogen schijnt". Prachtig!

In gesprek met: Cynthia Stijger Aramburu

Cynthia Stijger Aramburu, geboren in Nederland, is een charmante innemende verschijning van half Nederlandse en half Spaanse komaf. Ze woont met haar man en 2 dochters in het midden van Nederland.

Haar dubbele achternaam zonder streepje ertussen valt me meteen op. Is het die van haar en haar echtgenoot? Cynthia vertelt met gepaste trots dat het de namen zijn van haar vader en moeder, volgens Spaanse traditie een eer die je aan je beide ouders toekent en als identiteitbepalend fungeert. Ze spreekt zeer gepassioneerd over 'haar' geliefde mystieke Galicië, dat voor een wezenlijk onderdeel haar identiteit bepaalt, en haar er ook toe bracht Spaanse Taal en Letterkunde te studeren.

De zoektocht naar verbinding en eigen identiteit, die zo kenmerkend is voor Cynthia, is tevens de rode draad in haar roman. De liefde tussen Victor en Aurora gaat veel verder dan de uiterlijke vorm, als zielsverwanten prikken ze door elkaars façades heen. Aurora worstelt met het ouder worden en Victor met zijn seksuele lustgevoelens. Hiermee tracht Cynthia ook het taboe te doorbreken dat op dit onderwerp bij ouderen rust. Ze vertelt dat uit onderzoek blijkt dat met het toenemen van de leeftijd bij mensen ook de seksuele fantasie toeneemt. 'We worden allemaal ouder en als je liefhebt hoort intimiteit en seksualiteit daar ook bij'.

Cynthia is altijd al gefascineerd geweest door het verleden en heden en ook door oudere mensen. Op mijn vraag wie haar inspiratiebron voor haar roman is vertelt ze: 'mijn Spaanse oma was een verteller. Hoewel ik me flarden van verhalen herinner, weet ik nog goed dat ze het over haar moeder Aurora had. Een paar jaar terug bezocht ik het geboortedorp van mijn overgrootmoeder, en kreeg haar geboorte- en stervensakte in handen. Ze kreeg een kind op haar vijftiende, ging naar Barcelona, waar ze een aantal jaar woonde, werd ziek en kwam terug om in Galicië te sterven'. En zie daar, het verhaal voor de roman Aurora werd geboren. Het boek zou een soort biecht worden van een grootmoeder die haar verhaal aan haar kleindochter vertelt.

Cynthia: 'In mijn boek zou ik iets overbrengen dat mensen aan het denken zou zetten over hun eigen keuzes, maar zonder te moraliseren. Het moest een boek van liefde worden, met passie en liefde geschreven'. Ze ging daarvoor op schrijfretraite naar Sundance - Utah (USA). Het idee achter Sundance, toevluchtsoord van Robert Redford, is dat kunstenaars er een plek vinden om te werken en dat de overweldigende natuur van Mount Timpanogos hen inspireert in hun werk. Ze dacht aan de woorden van Redford - een van haar grote inspirators - die ze ergens had gelezen: “Storytellers broaden our minds: engage, provoke, inspire, and ultimately, connect us.” (Verhalenvertellers verbreden onze kijk op de dingen: ze engageren, provoceren, inspireren en uiteindelijk verbinden ze ons.)

Met een manuscript van ongeveer 100blz. deed ze succesvol mee aan de schrijfweek van Geert Kimpen en Christine Pannebakker in de laatste week 2012/begin 2013. Ze schreef in vier maanden haar boek af en werd een van de winnaressen van de schrijfwedstrijd. Ze vertelt dat ze daarna in goed overleg met uitgeverij De Brouwerij | Brainbooks niet veel heeft hoeven schrappen in het verhaal, ze heeft wel wat hoofdstukken verplaatst voor een goed verloop ervan.

Dat brengt me meteen op haar schrijfritueel. Daarop zegt ze: 'ik sta 's ochtends (al!) om zes uur op, doe yoga en nadat de kinderen naar school zijn begint het schrijven. Als ik schrijf bestaat de tijd niet. Omdat ik me geroepen voel om te schrijven kan ik 's nachts wakker liggen met een onstuitbare drang om te schrijven'. Voor haar roman heeft ze ook onderzoek gedaan naar de psyche van de mens, hiervoor heeft ze o.a. Carl Jung's werk geraadpleegd.

Ze heeft altijd al geschreven, zowel in haar dagboeken als korte verhaaltjes en ook gedichten in het Spaans. Tevens zal Aurora in het Spaans vertaald worden. Ze verklapt dat ze zelfs al een uitgewerkt script heeft voor een korte film. Haar drijfveren om te schrijven zijn het voorbeeld dat ze voor haar dochters wil zijn, het teweeg brengen van een positieve rimpeling, een klein steentje bijdragen aan een betere wereld zonder vooroordelen door over het verhaal achter het verhaal te schrijven, zodat we meer begrip krijgen voor een ander.

'Ik zie het als mijn taak als schrijver om de façade af te breken om te zien wat er achter schuilt.'    

Cynthia leest naast Nederlandse werken van o.a. Arthur Japin, Hella Haasse en prinses Irene van Lippe-Biesterfeld, ook het werk van haar favoriete schrijver Javier Marias, waarin ook de zoektocht naar identiteit veel voorkomt. Ze heeft over hem en zijn boeken zelfs haar afstudeerscriptie geschreven.

En goed nieuws voor de liefhebbers, er komt een tweede boek! Daarover zegt ze: 'mijn volgende boek wordt een actuele roman die zich wederom afspeelt in Spanje. Daarin komt de verbondenheid tussen mensen als thema terug. En vooral ook het gebrek daaraan'.